تاثیر کودهای بیولوژیک و شیمیایی و اسید سالیسیلیک بر روی خصوصیات مورفولوژیکی و عملکرد ذرت دانه ای

امروزه، با مطرح شدن کشاورزی پایدار و کاهش مصرف کودهای شیمیایی، استفاده از کودهای زیستی مثل قارچ­های میکوریزا در بسیاری از مناطق دنیا گسترش یافته است. از طرفی سالیسیلیک اسید نیز می­تواند نقش مهمی در افزایش تولید و کاهش مصرف کودهای شیمیایی داشته باشد. به منظور بررسی اثر کودهای بیولوژیک و شیمیایی به همراه مصرف سالیسیلیک اسید بر روی خصوصیات زراعی ذرت آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 3 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بروجرد در سال 1391 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل 3 سطح کود فسفر (0، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار)، 2 سطح کود بیولوژیک (قارچ میکوریزا) (تلقیح بذر و عدم تلقیح بذر) و 2 سطح سالیسیلیک اسید (5/0 و 1 میلی مولار) بود. نتایج نشان داد که کود فسفر و میکوریزا تأثیر معنی­داری بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، طول بلال، قطر بلال، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک داشتند، با مصرف 150 کیلوگرم فسفر در هکتار عملکرد دانه به مقدار 9006 کیلوگرم بدست آمد که 48% بیشتر از تیمار عدم مصرف بود. در حالت تلقیح بذور با میکوریزا به مقدار 8412 کیلوگرم در هکتار بدست آمد که 24% بیشتر از تیمار عدم تلقیح بذور بود. سالیسیلیک اسید تأثیر معنی­داری بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، طول بلال، قطر بلال، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت داشت. با مصرف 1 میلی مولار سالیسیلیک اسید عملکرد دانه به مقدار 8316 کیلوگرم در هکتار بدست آمد که 24% بیشتر از تیمار عدم مصرف بود. اثر متقابل فسفر و میکوریزا بر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک معنی دار بود. اثر متقابل سالیسیلیک اسید و فسفر و اثر سه گانه تیمارهای آزمایش نیز تنها بر عملکرد دانه معنی دار بود.